Lacrima is een druivensoort met een donkere schil, afkomstig uit de regio Marche in Italië. Eens veel wijder verspreid, wordt het nu bijna uitsluitend gebruikt in de Lacrima di Morro d'Alba DOC-wijnen. Lacrima-wijnen zijn aromatisch en rijk van smaak, met intense bloemige en gekruide karakters in de neus met een fris, door bessen gedomineerd gehemelte.
Het woord lacrima betekent traan in het Italiaans en verwijst waarschijnlijk naar het feit dat de bessen de neiging hebben te splijten, waardoor het sap langs de buitenkant van de tros druipt. Dit is misschien een van de redenen waarom het ras zo achteruit ging in het begin van de 20e eeuw - de gespleten druiven trekken plagen en ziekten aan en werden grotendeels vervangen door druivenrassen die gemakkelijker te telen waren.
Lacrima's afkeer van Amerikaanse onderstammen, die op grote schaal werden gebruikt om Europese wijnstokken te beschermen na de phylloxera-crisis van de late 19e eeuw, was ook een nagel aan de doodskist voor de druif.
Tegenwoordig wordt het ras redelijk veel verbouwd in de Marche. Lacrima houdt van zonnige plaatsen waar het aromatische intensiteit kan ontwikkelen met behoud van de zuurgraad, wat helpt om de wijn in balans te brengen.
Dunne schil vertaalt zich in zachte maar zeker aanwezige tannines, en de resulterende wijn kan licht maar diep gekleurd zijn. Eikenrijping is zeldzaam, maar sommige producenten maken een diepgekleurde zoete wijn van Lacrima door de druiven op stromatten te drogen voorafgaand aan de vinificatie.
De Lacrima di Morro d'Alba DOC zorgt voor de opname van een paar andere druivensoorten - tot 15 procent van de uiteindelijke blend. Sangiovese, Montepulciano en zelfs Verdicchio zijn toegestaan, maar in de praktijk zijn de meeste wijnen die onder de titel worden gemaakt 100 procent Lacrima.
Voedselcombinaties voor Lacrima-wijnen zijn onder meer:
Lamsrack met rozemarijn en knoflook (droog)
Geroosterde eendenborst met balsamico-reductie (droog)
Kersen- en donkere chocoladetaart (zoet)
