Soms drink ik iets en kan ik niet rusten tot ik het heb. Zonder is opeens elk plezier in wijn weg. Een paar jaar geleden had ik het met de Barbaresco van Francesco Versio. Dit jaar stond mijn hele Vinitaly in de schaduw van de fles Cesanese del Piglo van La Visciola uit Lazio die ik net voor aanvang van de beurs in Venetië dronk.
De producent vinden bleek nog niet zo eenvoudig: geen website, het emailadres was oud en een telefoontjes leverden slechts de mededeling op dat de wijnmaker op reis was. Uiteindelijk werd ik terug gebeld door een agent. Ik mocht wel komen maar de wijn was op, nou misschien nog een klein beetje van die ene wijn.
Op naar Italië. Het dorpje Piglio is niet groot maar La Visciola was er niet te vinden. Niemand had er zelfs maar van gehoord. Google wist geen raad. Gelukkig had ik nu wel het goede nummer. De wijnkelder bleek verstopt onder een condominio (een appartementencomplex) en ik had niet naar Visciola moeten vragen maar naar Priore want dat is de bijnaam van de familie...
De reis was de moeite waard. Met elke wijngaardbezoek nam mijn enthousiasme toe. Oude stokken, altijd biologisch bewerkt, gelegen tussen bosjes met zelfs af en toe wat gemengde cultuur (peren- en olijfbomen in de wijngaard.
In de kelder deden we van vat naar vat nog eens een tour langs de wijngaarden. We proefden de ongebottelde wijnen van het heetste en droogste jaar ooit. Fantastisch wat een plezier: volop rood fruit en bloemen, frisse zuren en heel verfijnde tannine. Wijnen die je blij maken.
Rosa Alessandri en Piero Macciocca zijn in 2005 begonnen met wijnmaken van hun eigen Mozzatta wijngaard. Daar zijn steeds nieuwe wijngaarden en etiketten bijgekomen. De wijngaarden zijn in de jaren '60 geplant en altijd biologisch bewerkt. Inmiddels hebben ze ruim vijf hectare. Vanaf het begin hebben ze biodynamisch gewerkt. In de kelder inmiddels alleen nog rvs en beton. Vanaf 2021 rijpen de wijnen niet meer op hout. Zoals alle grote wijnmakers hebben ze geen enkel geheim en doen ze niets bijzonders; het verschil ligt in de aandacht en liefde waarmee ze het doen.
Cesanese dus, de Romeinse oerdruif, variërend van ragfijn, naturel en energiek (Vicinale en Vignali) naar diep en gecorseerd zonder verlies aan finesse (Mozzata). Gekonfijte aardbei, granaatappel, aards als mooie Bourgogne en bovenal een enorme dorstlesser. Het zijn ideale wijnen om te paren bij de traditionele Romeinse keuken zoals pasta Carbonara, Arabiata of Puttanesca.
